Het prille begin
Fotografie vanuit een vlieger

Cees Kuppens
Eibergen

Jaarverslag Fotoalbum

Een beetje dromend was ik aan het vliegeren en ik speelde met de gedachte, ‘als ik nou die vlieger was, wat zou ik dan allemaal kunnen zien?’.   Ik ontwierp toen een soort boodschapper, waaraan een fotocamera bevestigd was. De datum van mijn eerste experiment was op 11 maart 1995.

Van een vlieger oplaten tot luchtfoto’s maken.

De boodschapper werd door de wind naar boven gedreven over het vliegertouw. Wel erg spectaculair om te zien, bovenin werd de sluiter van de camera bediend en het zeil klapte dicht. Zo kwam telkens de boodschapper naar beneden gefladderd.

Ondanks dat het heel erg leuk was, waren de resultaten niet erg best. Steeds veel gras op de foto! Dus ik bedacht dat het beter kon en kwam met het eerste elektronische ontwerp geheel met videocamera en zender. Het gewicht was eerst ruim 3 Kg, Geen probleem, deze vlieger die ik gebruikte was een dubbele paraslee van 3x5 meter en die kon dat wel aan.


Hier ziet u hoe groot dit ding was. Daardoor was het erg zwaar en kwetsbaar. Maar het werkte en het kostte me bijna niks, want het was geheel opgebouwd uit sloopmateriaal. Klein detail: de motor voor de elevatie

(rode ding naast de videocamera) was een grillmotor!. Dit was in 1996.


Om de apparatuur te bedienen maakte ik gebruik van een losse TV, een kast voor afstandbediening en een campingantenne. Het gebeurde soms dat ik een kabeltje vergat mee te nemen. Tja, en dan werkt er niks. en kon ik weer onverrichterzake naar huis.

Dus streefde ik ernaar om alles zoveel mogelijk in een kast in te bouwen, zodat ik niet zo gauw meer wat zou vergeten mee te nemen.

Op de foto links ziet u de 3e versie. Eerst gebruikte ik een zware fotocamera (een Zenith) de sluiter werd met een mechaniekje bediend zoals u op de bovenste foto ziet, later werd deze vervangen door een Konica compactcamera en bij deze camera werd de sluiter elektronisch aangestuurd.

Hierna werd een betere en ook veel lichtere versie gebouwd. (foto links) Hierbij maakte ik nog steeds gebruik van een zelfgebouwde UHF zender voor het video signaal. Echter deze was veel compacter en krachtiger. Ook de NiCd’s werden vervangen door kleinere en krachtigere typen, dankzij de komst van de NiMH cellen. Dit was een grote verbetering, ik kon nu ook met een kleinere vlieger aan het werk.


Bij de 5e versie (rechts) begon ik de halve picavetophanging te gebruiken en een 2,4 GHz zender voor overbrenging van het videosignaal. Ondanks de goede werking en het geringe gewicht heb ik toch dit apparaat na 2 jaar weer gesloopt. De digitale camera kwam eraan en dat vergde een geheel ander ontwerp.

Versie nr 6 is de eerste met een digitale camera, met 5,1 Megapixels. Ik heb hem gebouwd eind 2004 en in februari 2005 heb ik er de eerste digitale luchtfoto’s mee gemaakt. Nu kon de camera ook eindloos ronddraaien en ik kon inzoomen. Versie 6 heeft, zonder mij ooit in de steek gelaten te hebben, dienst gedaan tot eind 2010. Inmiddels dus helemaal gesloopt.

Stapje voor stapje wordt de apparatuur steeds beter en geavanceerder. Telkens komt er ook meer functionalieit bij, zoals de mogelijkheid om panoramafoto’s te maken. Rechts staat versie 7 afgebeeld, De afmetingen zijn slechts 11 x 11 x 12 cm.

Ook dit exemplaar is inmiddels gesloopt en deze versie wordt op dit moment flink aangepakt, de versie 7 verbeterd, weegt straks nog maar 500 gram.

Hierboven ziet u het meest geavanceerde luchtfotografie-toestel wat ik tot nu toe heb gemaakt, gereedgekomen in november 2015. Met de 3 servomotoren die onder de camera zitten, kan ik de camera in- en uitschakelen, de sluiter bedienen, in- en uitzoomen, de start/stopknop voor video-opnamen bedienen en de programmaknop bedienen, waardoor ik 10 verschillende voor-ingestelde programma’s ter beschikking heb.  Ik kan niet alleen gewoon foto’s maken, maar ook panoramafoto’s, 3D foto’s, video opnamen maken en tijdens de video opnamen fotograferen.
Belangrijke verbeteringen zijn; een andere constructie van het geheel, de toepassing van platte lintkabel tussen bewegende deel en vaste deel, de batterijbeveiliging en stroomvoorziening, alle elektronica op één heel dun printplaatje. Alles is uitgevoerd met 2,54 mm Dupont stekertjes, waardoor intern de bedrading ook overzichtelijker is geworden. De elektronica is niet te zien aan de buitenkant van het toestel, de enige draad die nog wel te zien is, is de lintkabel en de antennedraad. Optioneel kan er nog een gyro ingebouwd worden want daar is nog ruimte voor, maar dat wordt bekeken in de loop van 2016. Er is een 6 kanaals ontvanger ingebouwd, waarvan ik er 5 in gebruik heb.

Het gewicht is 900 gram.

Foto links: Tevens heb ik een snelkoppeling bedacht, zodat ik mijn fotoapparatuur gemakkelijk en snel aan de picavetophanging kan koppelen. Belangrijk is namelijk dat de boel niet zomaar losraakt, het zou een ramp zijn als de camera naar beneden zou storten. Het onbedoeld losraken is bij deze constructie absoluut niet mogelijk.

De Picavet, of in mijn geval de halve Picavet-ophanging, is een combinatie van een pendule systeem met Picavet. Deze combinatie geeft mij erg veel voldoening. Deze constructie is ook goed beveiligd, door alle holle pijpjes van de Picavet lopen onverwoestbare kevlarkabeltjes, Dus als er wat zou breken, houden de kevlarkabels alles toch bij elkaar.

Volgende
bladzijde